Vandaag moesten alle studenten die de afgelopen drie maanden stage hebben gelopen hun werk en ervaringen van deze periode in het auditorium van de academie (kabk) presenteren voor klasgenoten, tweedejaars studenten en een rits docenten. Ook ik.
Dit voelde voor mij wat vreemd, aangezien ik nog tenminste tot het einde van de week stageloop. Docenten waren hiervan op de hoogte gesteld en ik heb dan ook uitstel gekregen voor het inleveren van mijn stageverslag. Ik was echter wel gevraagd ook mijn presentatie op deze dag te houden.
Ik begon de dag dan ook gewoon op mijn werk, om vervolgens � na enkele uren � mijn spullen weer te pakken en mijn werk te presenteren op de academie.
Ik had niet echt iets voorbereid (ik had alleen een aantal png-plaatjes gemaakt op de resolutie van mijn scherm, die ik vervolgens met Preview als een slideshow
voorbij kon laten komen), ik voelde me niet zo lekker, was nerveus, en had er helem��l geen zin in. Toch had ik er alle vertrouwen in omdat ik weet dat ik een gepassioneerd verteller kan zijn als iets me intereseert � en dat is bij mijn stage het geval.
De presentatie ging nog beter dan verwacht: ik denk dat ik een duidelijk, redelijk gestructureerd verhaal had; maakte wat grapjes; had interactie met de zaal � alles kwam eigenlijk vanzelf (inclusief adrenaline � iets dat ik herken van het sporten). Ik was so wie so aangenaam verrast door het niveau van de presentaties � ik denk dat bij het gros van mijn medestudenten ook een gezonde dosis passie aanwezig was.
Als goede gewoonte bij het afsluiten van de belangrijkere schooldagen gingen we met een groep studenten uit eten. Net als de vorige keer (dat was precies v��r onze stages begonnen) zei ik in eerste instantie dat ik niet meeging en eindigde ik met m�n klasgenootjes Naast de Paap. Dit keer echter geen steak, maar een kip-sat�.
Bevalt het?
vroeg de serveerster � die mij deed denken aan een oud-Egyptische aristokraat (Cleopatra? Nefertiti?) � toen onzer borden zo goed als leeg waren geraakt. Ja, h��rlijk�
antwoordde ik �Het eten ook, trouwens.
Boom-tish.
Ik denk dat dit laatste hare schoonheid ontgaan is, maar een zeer geslaagde dag desalniettemin.
ACJ